Sunday, February 27, 2011

Aşkım Aşkım

Bu konu üzerinde çok yazmak istemiyorum fakat bugün aynı zamanda Anne'min doğum günü. Annecim, seni ne kadar çok sevsemde, geçmişdekı yaptığın bazı hatalar, sana olan güvenimi kırıp, kalbimi parçalamanla sonuçlandı. Beni çok yaraladın ve halen de yaralamaya devam ediyorsun. Ama biliyorum, en azından umuyorum ki ne hatalar yaptıysan düşüncesizlikden yanlışlıkla oldu, ve özünde sende benim mutlu olmamı istersin, değil mi Anne? Hiç bir Anne umarım ki çocuğunun mutsuz olmasını istemez, fakat her Anne bu konu da aynı istikrarı gösterebilcek yeteneye, güce veya dayanışa sahip değildir, o yüzden de Anneciğm seni yargılamak istemiyorum, ne kadar ruhumun parçalarına bakarken yapmak istesemde, ihtiyaç duysamda.

Aramızdakı uyumsuzluklar kelimelerle teselli olmak bilmiyor, acı gören kalbim eskisine dönmüyor, ve sana olan güvenim arkasından bakmayıp gitti, gelmeyecekde, gelemeyecekde. Ama günün sonunda bunların pek de bir anlamı veyat da önemi varmı tartışılır çünkü sen benim Annemsin; sen beni doğurdun, bana baktın, beni büyüttün; sonuçda sende benim gibi bir Allah kulusun, ve elbet benim gibi hataların, yanlışların olucak, olucaktırda. 

Seni çok seviyorum, Allah beni senden eksik etmesin, sana olan sevgim sonsuz. Nice senelere Anneciğim, doğum günün kutlu olsun.
Cennetten çiçek topladım sana
Herkes aşk diye kıvranıp duruyorken 
Ben en saf halimi sakladım sana
Sen deneyip deneyip yanılıyorken
Kuruttuğum çiçekler tarih oldu
Derbeder içimde bir ocak var
Kim bilir ne gün söner
Aşkım aşkım diye ağlayacaksın
Başını taşlara hergün vuracaksın
Sesini duyan yokki anlayacaksın
Sen gittin şimdi sıra bende
Ben gittim şimdi sıra sende
Aşkım aşkım diye ağlayacaksın
Başını yastıklara boş koyacaksın
Sesini duyan yokki anlayacaksın
Sen gittin şimdi sıra bende
Ben gittim şimdi sıra sende
Kuruttuğum çiçekler tarih oldu
Derbeder içimde bir ocak var
Kim bilir ne gün söner

No comments:

Post a Comment